Drainers or energy suckers

ပူပင်သောကဖန်တီးသူ တွေဟာ တကယ်ကိုရှိပါတယ်။ သူတို့ဟာ ဘယ်တော့မှ အကောင်းမမြင်တတ်ကြဘဲ အမြဲတမ်း စိုးရိမ်ပူပန်မှုတွေနဲ့ ပြည့်နှက်နေတတ်ပါတယ်။ 

ဒီလိုလူတွေကြောင့် ဘေးပတ်ဝန်းကျင်ကလူတွေပါ စိတ်ဓာတ်ကျပြီး အားအင်ကုန်ခမ်းသွားရသလို ကိုယ့်ရဲ့ အကောင်းမြင်စိတ်တွေပါ လျော့ကျသွားအောင် ပြုလုပ်တတ်ကြပါတယ်။

 ပူပင်သောကဖန်တီးသူတွေရဲ့ လက္ခဏာရပ်များ

* အမြဲတမ်း အဆိုးမြင်တတ်ခြင်း- ဘယ်ကိစ္စကိုမဆို အကောင်းမြင်စိတ်နဲ့ ချဉ်းကပ်တာမျိုးမရှိဘဲ အဆိုးဘက်ကနေပဲ မြင်တတ်ကြပါတယ်။ ပြဿနာရဲ့ အဖြေကို ရှာဖွေဖို့ထက် ပူပန်နေဖို့ကိုပဲ ဦးစားပေးတတ်ကြပါတယ်။ 

 * စိုးရိမ်ပူပန်မှုများပြားခြင်း- အနာဂတ်အတွက်ပဲဖြစ်ဖြစ်၊ လက်ရှိအခြေအနေအတွက်ပဲဖြစ်ဖြစ် အမြဲတမ်း စိုးရိမ်ပူပန်မှုတွေနဲ့ ပြည့်နှက်နေတတ်ပြီး ဒီစိတ်တွေကို ဘေးပတ်ဝန်းကျင်ကလူတွေဆီပါ ကူးစက်စေတတ်ပါတယ်။ 

* အားအင်တွေ ကုန်ခန်းစေခြင်း- သူတို့နဲ့ စကားပြောပြီးတဲ့အခါ ဒါမှမဟုတ် အတူရှိနေတဲ့အခါ ကိုယ့်ရဲ့စိတ်ဓာတ်ခွန်အားတွေ ကုန်ခန်းသွားသလိုမျိုး ခံစားရစေပါတယ်။ ကိုယ့်ရဲ့ အကောင်းမြင်စိတ်တွေကိုလည်း လျော့ကျစေပါတယ်။ 

* အကောင်းမြင်စိတ်တွေကို ဖျက်ဆီးတတ်ခြင်း- ကိုယ်က ဘယ်လောက်ပဲ အကောင်းမြင်စိတ်နဲ့ ချဉ်းကပ်ပြီး ဖြေရှင်းဖို့ ကြိုးစားပါစေ၊ သူတို့ရဲ့ အဆိုးမြင်အတွေးတွေနဲ့ ဝေဖန်ပြောဆိုမှုတွေကြောင့် ကိုယ့်ရဲ့ အကောင်းမြင်စိတ်တွေ ပျက်ပြားသွားအောင် လုပ်ဆောင်တတ်ကြပါတယ်။ 

ဒီလို ပူပင်သောကဖန်တီးသူ တွေနဲ့ ဆက်ဆံရတဲ့အခါ ကိုယ့်ရဲ့စိတ်ဓာတ်ကို မထိခိုက်အောင် ဂရုစိုက်ဖို့ အရေးအကြီးဆုံးပါပဲ။ သူတို့ရဲ့ အဆိုးမြင်စိတ်တွေ ကိုယ့်ဆီ ကူးစက်မလာအောင် ကာကွယ်ပြီး ကိုယ့်ရဲ့ အကောင်းမြင်စိတ်တွေကို မြှင့်တင်ထားဖို့ အမြဲသတိထားသင့်ပါတယ်။

There really are people who create worry and anxiety.

These are the types who rarely, if ever, see the good in anything. They’re constantly filled with stress, doubt, and negativity — and the worst part? That energy spreads to the people around them.

They don’t just bring themselves down — they drag everyone else down too. Your positive mindset? They’ll chip away at it without you even realizing.

Common Traits of Chronic Worry-Creators:

Always expecting the worst – They never approach anything with optimism. Instead of trying to solve the problem, they just fixate on it.

Overflowing with anxiety – Whether it’s the future or the present, they’re always stuck in fear mode. And that anxious energy? Contagious.

Draining your energy – After talking to them or spending time near them, you feel exhausted. Like they literally sucked the joy out of the room.

Destroyers of positivity – No matter how much hope or positivity you bring, their pessimism and criticism can crush your spirit if you’re not careful.

How to Deal:

When dealing with these kinds of people, it’s crucial to protect your mindset. Don’t let their negativity infect your thinking.

Guard your energy. Protect your optimism. Just because they live in a storm doesn’t mean you have to get wet too.

လိုချင်တာရဖို့၊ စိတ်ချမ်းသာမှုရဖို့ဆိုတာ ကိုယ်တိုင်လုပ်ယူရတာပါ

သူများတွေက သင့်အတွက် အဆင်ပြေအောင်လုပ်ပေးမယ်လို့ မျှော်လင့်နေရင် သင်မှားနေပါပြီ။

 ရည်မှန်းချက်ဆိုတာ လူတိုင်းမှာရှိပေမယ့်၊ **ဘယ်လောက်အထိလိုချင်သလဲ** နဲ့ **ဘယ်လိုချဉ်းကပ်သလဲ** ဆိုတာပေါ်မှာပဲ မူတည်ပါတယ်။ 

 **အတားအဆီးတွေကို ဘယ်လိုရှောင်မလဲ** 

- မလုပ်ရသေးသရွေ့ စိတ်ထဲမှာ အတားအဆီးတွေပဲ မြင်နေမယ်။ 

- **စလုပ်လိုက်တာနဲ့** အဲဒီအတားအဆီးတွေ သူ့အလိုလို ပြေလျော့သွားမယ်။ 

- *"သူတို့ကြောင့် ငါမအောင်မြင်ဘူး"* လို့ အပြစ်တင်နေမယ့်အစား၊ **ကိုယ်တိုင်စတင်လိုက်ပါ။** 

**ဘာတွေလုပ်သင့်လဲ** 

**အကြောင်းပြချက်တွေ ရပ်ပစ်ပါ** – "ဒီလိုမလုပ်နိုင်ဘူး" ဆိုတဲ့ အတွေးကို ဖျောက်ပြီး **ချက်ချင်းစလုပ်ပါ။** 

 **တာဝန်ယူပါ** – သူများအပေါ် မှီခိုတာရပ်ပြီး ကိုယ့်ရွေးချယ်မှုအတွက် ကိုယ်တိုင်တာဝန်ယူပါ။ 

 **ဖိအားတွေကို လျှော့ချပါ** – "ငါဒါလုပ်ရမယ်" ဆိုတဲ့ တာဝန်ခံမှုတွေထက် **ကိုယ့်ရည်မှန်းချက်ကို ဦးစားပေးပါ။** 

**"လုပ်ပါ၊ စမလုပ်ဘဲနေရင် ဘာမှမပြောင်းလဲပါဘူး။"** 

**စပြီးလုပ်လိုက်ပါ။**

No one’s coming to save you, and if you're sitting around waiting for the perfect moment or someone to carry you to success, you're already off-track. “Everybody has goals — but how bad do you want it?” This is the realest question. It ain’t about having dreams. It’s about the grind, the discipline, and how you attack that vision. Big difference between "wanting" and working for it. Obstacle-focused vs. Action-focused mindset Sitting around spotting obstacles like it’s a sport? Nah. Start moving. Once you get into motion, most of those roadblocks turn out to be paper walls. Fear shrinks when you act. "They’re the reason I failed" — is the anthem of stagnation. "What can I do next?" — is the battle cry of growth. Here’s your golden blueprint. Cut the excuses – "This won’t work" is just your brain trying to stay comfy. Ignore it. Take ownership – You're the CEO of your own hustle. Stop outsourcing responsibility. Ease off the pressure – Stop framing it like punishment. Focus on what the goal gives you, not what it takes.

To be honest, I don’t really give a shit about people—I’m just playing along, being polite, knowing that life’s short and most of it doesn’t make any real sense anyway. တကယ်တမ်းပြောရရင်တော့ ကျွန်တော်က လူတွေအကြောင်းကို သိပ်စောက်ဂရုမစိုက်ပါဘူး။ ဘဝကတိုတောင်းပြီး အဓိပ္ပာယ်သိပ်မရှိဘူးဆိုတာသိလို့ ယဉ်ယဉ်ကျေးကျေးနဲ့ လိုက်လျောညီထွေ နေထိုင်နေတာသက်သက်ပါပဲ။